In augustus 2015 vertrok ik voor ruim vijf maanden naar het mooiste eiland van de wereld; Bali. Hier heb ik stage gelopen bij de Red Carpet Champagnebar, waar onder andere Marco Borsato en Paris Hilton trots hangen aan de wall of fame. Bij de champagnebar heb ik gewerkt als marketing manager, event manager en floor manager en naast het feit dat ik er een onwijs leuke tijd heb gehad, heb ik ook veel geleerd.
Om te begrijpen hóe anders het is om te werken in een ander land, is het van belang om te begrijpen hoe het eiland in elkaar zit. Bali is één van de duizenden eilanden van Indonesië, maar het enige eiland dat hindoeïstisch is. En als er één cultuur anders is dan de onze, dan is dat het hindoeïsme wel. De Balinees-Hindoeïstische stroming heeft veel raakvlakken met het hindoeïsme uit India, de stroming die wij allemaal kennen. De Balinese versie is echter minder strikt en het kastensysteem speelt een hele kleine rol.
Door het Hindoeïsme op Bali is de werkcultuur niet te vergelijken met die van Nederland. Als werknemer, waar dan ook, begin je onderaan de ladder en moet je jouw taken verantwoordelijkheden verdienen. Dit geldt ook als je ergens voor hebt gestudeerd of meer ervaring hebt dan het huidige personeel. Daarnaast zijn Balinezen heel trouw aan hun werk, mits zij goed worden behandeld. Dat kan je ook goed zien aan hun functioneren. Worden ze goed behandeld, dan werken ze tien keer zo hard.
Wat mij opviel tijdens het werken bij de champagnebar was hoe welwillend het personeel was. Hoewel er meerdere, welgeteld vijf, managers werkten, draaide de bar zo goed dankzij de inzet van het personeel. Het waren hardwerkende en leergierige mensen, die voor Nederlandse standaard werkten voor een habbekrats. Gedurende mijn stageperiode heb ik meerdere staff members Nederlands geleerd, in ruil voor wat Balinese zinnen voor mijn vocabulaire. De enige vloeiend Balinese zin die ik mij nu nog kan herinneren: Saja tidak mau pulang ke Belanda — Ik wil niet terug naar Nederland.
Door: Maayke Noordam
